geschiedenis

Een beetje geschiedenis uit de artikels en boeken van de heemkundige kring Malle.

De naam van Sint-Laurentius als patroon van de parochie, wordt voor de eerste maal genoemd in 1496. Eerder was er sprake van een St. Laureyskerckhoff in de nabijheid van de Zeelhoven, de Speelhoven en de Kapelakker. Wat doet vermoeden dat ook daar de kapel zich bevond, die in 1542 werd verwoest doordat ze in brand werd gestoken zoals ook het dorp gedeeltelijk werd platgebrand. Tot 1828 waren de pastoors van Oostmalle kloosterlingen van Averbode. Later werden ze benoemd door de Aartsbisschop van Mechelen. Onze parochie lag op de grote heerbaan van Bavai – Utrecht met een vertakking naar Leuven.

De toren, een vierkante bakstenen toren, opgetrokken in gotische stijl, en de afgebroken kerk dateren uit 1521. Na een brand in 1681 moest veel herbouwd worden. En tweemaal sloeg de bliksem in op de toren in 1800 en 1865. Bij de tornado in 1967 werd toren en kerkschip verwoest. De kerk werd nieuw opgebouwd en in 1980 herbouwde men de toren. De mooie torenspits heeft onderaan de vorm van een klok en helemaal bovenaan deze van een peer. Hij reikt tot 50 m. hoog.  In het portaal van de toren bevinden zich een gedenksteen van Oostmallenaar Pater Hens die op 1 januari 1962 met 20 missionarissen in een vuurpeloton werd neergeschoten in Kongolo (toenmalige Zaïre). Eveneens is er een gedenksteen uit 1857 met haast onleesbare tekst die aangeeft waar de middenbeuk vroeger stond. Men kan niet voorbij aan het grafmonument van Frederik De Renesse (+1610) en Helena Torck, een zwart marmeren grafdekplaat. “Christus de hoeksteen” vind je als hoeksteen en gedenksteen op de hoek van de schutsmuur van de nieuwe kerk met datum 18-XI-1972. Hij werd als eerste steen ingemetseld bij de aanvang van de nieuwbouw van onze kerk. Op 22 december 1973 werd de kerk plechtig ingewijd. De toren volgde op 17 december 1980.